In memoriam Gerrit Bolk

Geboren: 19 april 1936
Overleden: 18 mei 2019

Ruim 50 jaar geleden werd Gerrit lid van schutterij St. Isidorus Oud-Dijk.
Een beslissing waarvan hij, naar ons weten, nooit spijt van heeft gehad.

Niet dat zijn pad door de jaren heen alleen over rozen ging, maar het was wel een pad die hem een binding met Oud-Dijk gaf, die onverwoestbaar bleek.

Op 5 juni 1973 werd Gerrit in het bestuur gekozen. Hij volgde Theo. Van Geemen op die toen erelid werd. Gerrit kon toen niet bevroeden dat hem hetzelfde lot zou toevallen in 2006 tijdens het 75 jarig jubileum van zijn geliefde schutterij. In de tussenliggende jaren was Gerrit actief met het maken van de modelgeweren voor het sterk groeiende keurkorps, het organiseren van het jeugdschieten en het verzorgen van de bloemstukken van eigen teelt. Ook het rondgaan met de lidmaatschapskaarten werd door Gerrit trouw gedaan. Hij zat daarbij zeker niet verlegen om een praatje. Ook zo hield je een zeer sterke band met de Old-Diekse samenleving. Ook verzorgde hij een aantal jaren met de ponywagen voor ’t gerei in de schutterij. Verder verdient het lidmaatschap van Gerrit in de ijkcommissie een eervolle vermelding. Ruim twintig jaar ging Gerrit mee met, de uit nood geboren commissie, die geheel onpartijdig de stammen onder de Oud-Dijks schuttersbogen keurde en ijkte.

De altijd goedlachse Gerrit wist menig kinderhart te infecteren met het schuttersvirus. Hij was ook een groot voorvechter van het jeugdbeleid dat gaandeweg gestalte zou krijgen. Het jeugdbeleid dat kort nadat hij in 1997 uit het bestuur stapte, in de nieuwe statuten definitief werd vastgelegd middels het jeugdlidmaatschap.

Ook het tent zetten was een taak die het bestuur als een team, jaar in jaar uit volbracht. De kas werd gespekt door de tent te verhuren door de hele regio. Het tent zetten was vaak de rode draad in het bestaan van de bestuursleden. Tijdens het tent zetten was Gerrit vaak de man die zorgde dat er ook nog gelachen kon worden met zijn karakteristieke humor. Jaren werd er door iedereen gezocht naar de witte mol die onder de tentvloer moest huizen. In al die jaren werd de jeugd zo betrokken bij het tent zetten. Alleen Gerrit heeft die de beruchte witte mol ooit gezien. Misschien dat we hem aanstaande maandag alsnog aantreffen onder de vloer die we voor Gerrit mochten leggen.       

Door het bestuur werd er niet alleen gewerkt maar zij gingen ook voor bij het vieren van het schuttersfeest. Daarbij liet het toenmalige bestuur zich niet hinderen door grenzen. De onderlinge band was zodanig dat het bestuur gezamenlijk op vakantie ging en tijdens deze vakanties kwam het bestuur in aanraking met schutterswezen in Duitsland. Zo werden verschillende Europese schutterstreffen bezocht en uiteindelijk werd er ook door St. Isidorus actief deelgenomen aan het EGS treffen in 1994 te Medebach.

Ook in donkeretijden en tijden van verlies wisten de bestuursleden elkaar te vinden om elkaar te steunen. Middels Trouw Dienstbaarheid en Broederschap helpen schutters elkaar ook dan verder, om niet te zeggen juist dan.

Beste Gerrit, het was ons een grote eer om jou met schutterseer te mogen begeleiden tijdens jouw laatste gang naar jouw rustplaats in Oud-Dijk.